یوم الترویه
«روز ترویه» روز هشتم ذى الحجه است، و از آنجا که در گذشته حاجیان آب مورد نیاز خود را براى وقوف در منا و عرفات، از مکه برمى گرفتند و به این کار «تروّى» مى گفتند، این روز به اسم «ترویه» نامیده شده است.
این روز، از روزهای مهم ذی الحجه است و براساس روایتی از امام جعفرصادق علیهالسلام، روزه گرفتن در آن کفاره شصت سال آدمی است. در این روز حاجیان خانه خدا، مراسم حج تمتع و حج اکبر را آغاز میکنند. اعمال حج عبارتند از:
- مُحرم شدن: پوشیدن لباس ویژه احرام و نیت حج نمودن؛ بهترین زمان محرم شدن، روز هشتم ذی الحجه است که در مکه معظمه انجام میگیرد که اگر در مسجدالحرام باشد، افضل خواهد بود.
- وقوف در عرفات: حضور در عرفات، از ظهر روز نهم ذی الحجه تا غروب شرعی.
- وقوف در مشعر: بیتوته در مشعرالحرام، واقع در مزدلفه از شب دهم ذی الحجه تا طلوع فجر روز دهم.
- انجام واجبات مِنی در روز دهم ذی الحجه: واجبات منی عبارتند از: رمی جمره عقبه، قربانی کردن حیوان حلالگوشت؛ گوسفند، گاو و شتر، حلق و تقصیر؛ تراشیدن و کوتاه کردن موی سر.
- اعمال واجب مکه: پس از بازگشت از عرفات و منی به مکه معظمه، چند عمل را باید در آن انجام دهد: طواف واجب خانه خدا، خواندن دو رکعت نماز طواف و سعی بین صفا و مروه.
- طواف نساء.
- خواندن دو رکعت نماز طواف نساء در پشت مقام حضرت ابراهیم علیهالسلام.
- بیتوته در منی، در شبهای یازدهم و دوازدهم ذی الحجه.
- رمی جمرات سهگانه (جمرة الاولی، جمرة الوسطی و جمرة العقبه) در روزهای یازدهم و دوازدهم ذی الحجه.
شایان ذکر است که علاوه بر واجبات حج که اختصاراً بیان گردید، مستحبات و ادعیه فراوانی نیز وارد شدهاند که به خاطر رعایت اختصار، از ذکر آنها صرفنظر کردیم. همچنین مسایل فرعی فقهی فراوانی درباره حج تمتع وجود دارد و برخی از اعمال اعم از واجب و مستحب میان زن و مرد حجگذار تفاوتهایی است که تمامی آنها در مناسک حج فقهای عظام به طور تفصیلی بیان شده است.
پانویس
- ↑ لسان العرب، ج ۱۴، ص ۳۴۷ ماده «روى».
- ↑ الاقبال بالاعمال الحسنة سید بن طاووس، ج ۲، ص ۴۹.
- ↑ طالبین را برای فرعیات فقهی و احکام شرعی حج، به رسالههای عملیه و مناسک حج مراجع تقلید شیعیان، و برای ادعیه و مناجات ایام حج، به کتاب "الاقبال" سید بن طاووس، "المراقبات" میرزا جواد ملکی تبریزی و دیگر کتب ادعیه ارجاع میدهیم.
منابع
- مؤسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام
- محمد محمدحسن شرّاب ،فرهنگ اعلام جغرافیایى، تاریخى در حدیث و سیره نبوى، ترجمه حمیدرضا شیخی.
منابع بیشتر: